Klasa IV
| Środek | Definicja | Przykład |
| epitet | wyraz określający rzeczownik | lata młode (J. Słowacki, Testament mój) |
| metafora (przenośnia) | wyrażenie mające, obok znaczenia dosłownego, znaczenie niedosłowne, ukryte | Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica […] dla mojej lutni… (J. Słowacki, Testament mój) |
| onomatopeja (wyraz dźwię- konaśladowczy) | wyraz naśladujący naturalne dźwięki | Buch – jak gorąco! Uch – jak gorąco! (J. Tuwim, Lokomotywa) |
| porównanie | zestawienie dwóch elementów podobnych pod jakimś względem | A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec! (J. Słowacki, Testament mój) |
Klasa V
| animizacja (ożywienie) | nadanie przedmiotom bądź zjawiskom cech istot żywych | Widzę otchłań, co skomląc w gęstwinie się miota. (B. Leśmian, Otchłań) |
| apostrofa | bezpośredni zwrot do adresata | Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie… (J. Słowacki, Testament mój) |
| personifikacja (uosobienie) | przedstawienie zwierząt, roślin, zjawisk itp. jako ludzi | Tak się matkom wypłaca świat, gdy proch odniesie… (J. Słowacki, Testament mój) |
| powtórzenie | celowe posłużenie się tym samym wyrazem lub wyrażeniem kilka razy | I biedne serce moje spalą w aloesie, I tej, która mi dała to serce, oddadzą… (J. Słowacki, Testament mój) |
| zdrobnienie | wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający, że coś jest mniejsze, albo wyrażający pozytywny stosunek mówiącego do tego czegoś | zostawiam maleńką tu drużbę (J. Słowacki, Testament mój) |
| zgrubienie | wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający, że coś jest większe, albo wyrażający negatywny stosunek mówiącego do tego czegoś | Takie ze mnie autorzysko, że nie cierpię zdrobnień. (J. Jarniewicz, Ołowiany wierszyk) |
Klasa VI
| anafora | powtórzenie tego samego wyrazu lub wyrażenia na początku kolejnych wersów w wierszu lub na początku kolejnych zdań w tekście napisanym prozą | To ja, Kasandra. A to jest moje miasto pod popiołem, A to jest moja laska i wstążki prorockie, A to jest moja głowa pełna wątpliwości. (W. Szymborska, Monolog dla Kasandry) |
| pytanie retoryczne | pytanie zadane nie w celu uzyskania odpowiedzi, lecz skłonienia odbiorcy do przemyśleń | Iść?… taką obojętność, jak ja, mieć dla świata? (J. Słowacki, Testament mój) |
Klasa VII
| neologizm | nowy wyraz (połączenie wyrazowe) dotychczas niewystępujący w języku, tworzony na potrzeby, na przykład, utworu literackiego | Dusiołek = dusić + osiołek/potworek (B. Leśmian, Dusiołek) |
| oksymoron | zestawieniu ze sobą dwóch sprzeczności, np. w celu uwydatnienia ich podobieństwa | suchy ocean (A. Mickiewicz, Stepy akermańskie) |